Kościół pw. Nawiedzenia NMP w Giełczynie

Kościół p.w. Nawiedzenia NMP w Giełczynie pochodzi z 1777 roku. Został ufundowany przez Chryzantego Opackiego, kasztelana wiskiego. Było to wotum za bójkę, którą Opacki stoczył w kościele w Wiźnie ze Stanisławem Rembielińskim. W 1797 roku Giełczyn przeszedł wraz z ręką Agnieszki Opackiej, córki Chryzantego na własność Rajmunda Rembielińskiego. Był on przez pewien czas kolatorem kościoła i łożył na jego utrzymanie, ponieważ świątynia nie miała własnego funduszu. Przez pewien czas przy kościele mieszkał zakonnik nazwiskiem Hadukiewicz. Pierwotnie kościół był filią parafii w Wiźnie i należał do diecezji płockiej. W 1807 roku, za rządów administracji pruskiej, kościół ustanowiono filią parafii w Trzciannem. Na początku XIX wieku kościół obsługiwali księża franciszkanie z Tykocina. Samodzielną parafię w Giełczynie powołano przed 1849 rokiem. W  roku w pobliskim majątku zwanym Kępą Giełczyńską, należącym do Ludwika de Fleury, przebywała gościnnie w 1884 roku Maria Skłodowska. W czasie swego pobytu odwiedzała zapewne świątynię w Giełczynie. Kościół poddawany był gruntownym remontom w roku 1876, po I i II wojnie światowej, kiedy to uległ poważnym zniszczeniom i w latach 1972-1975.  Jest to drewniana świątynia zbudowana w konstrukcji zrębowej. Salowy (jednoprzestrzenny) korpus zamknięty jest trójbocznym prezbiterium oflankowanym niskimi przybudówkami - zakrystią i skarbcem oraz powiększony o ryzalit w fasadzie mieszczący kruchtę i chór muzyczny. Dach kościoła wieńczy smukła sygnaturka nakryta ostrosłupowym hełmem, zbudowana pod koniec XIX wieku. Wnętrze pozbawione jest zabytkowego wyposażenia. Kościół w Giełczynie należy do charakterystycznej dla styku Podlasia i Mazowsza grupy późnobarokowych drewnianych bezwieżowych światyń, reprezentowanej przez kościoły w Kalinówce Kościelnej, Kramarzewie (przeniesiony z Radziłowa), Ciborach Kołaczkach (przeniesiony z Zawad) czy Sokołach (dawna cerkiew pounicka przeniesiona z Tykocina). Kościół nie posiada dzwonnicy – trzy dzwony zawieszone są wśród konarów pobliskiego kasztanowca. Pod drzewem zauważyć można niski kamienny krzyż.