Korycin - Kościół p.w. Podwyższenia i Znalezienia Św. Krzyża
Kościół pw. Znalezienia i Podwyższenia Krzyża Św.
Pierwszą świątynię na korycińskiej ziemi ufundował w 1571 r. król Zygmunt August. W 1601 r. nową, również drewnianą, ale znacznie większą własnym kosztem zbudował kanclerz litewski Heronim Wołłowicz. W tym też roku, 7 sierpnia król Zygmunt III Waza erygował parafię korycińską i nadał świątyni tytuł Znalezienia i Podwyższenia Krzyża Świętego. Obecny, neogotycki kościół został zbudowany w latach 1899 -1905. Świątynię w stanie surowym konsekrował biskup Edward Ropp 11 września 1905 r. Kościół został mocno uszkodzony w sierpniu 1915 r. Wszystkie szkody naprawił w latach 1921-1923 ks. Antoni Walentynowicz. Także wydarzenia II wojny światowej nie oszczędziły świątyni korycińskiej. W nocy z 29 na 30 lipca 1944 r. cofający się Niemcy podminowali wieże kościoła. Pod jedną z wież eksplodował materiał wybuchowy. Wieża została zburzona, a w samej świątyni pojawiły się duże zniszczenia Po zakończeniu działań wojennych przystąpiono do odbudowy kościoła. W 1945 r. naprawiono ściany, odbudowano sklepienie i dach. Od 1947 r. budowano i remontowano wie że. Budowę wieży zakończono w 1972 r. W pierwszych latach istnienia parafii ciała zmarłych grzebano na cmentarzu przy kościele. „Inwentarz" jednak z 1834 r. podaje, że "na cmentarzu przy kościele już od dawnych lat parafianie się nie chowają". W odległości ok. l km od kościoła istnieje do dziś parafialny cmentarz grzebalny. Najstarsza parafialna uroczystość wprowadzona w 1601 r. to święto Znalezienia Krzyża Świętego obchodzona 3 maja. Druga bardzo stara uroczystość, związana jest z Matką Bożą i była nazywana "Wniesieniem Cudownego Obrazu Matki Bożej do tutejszego kościoła". Obecnie to święto nosi nazwę Matki Bożej Różańcowej. Obchodzi się je na zakończenie Czterdziestogodzinnego Nabożeństwa we wtorek po pierwszej niedzieli października.
Koryciński kościół wraz z otaczającym terenem ogrodzonym kamiennym murem, czterema drewnianymi kapliczkami oraz czworokątną dzwonnicą z kamienia zbudowaną około 1744 r. tworzy harmonijny zabytkowy zespól kościelny. Zespół ten jest także dominującym i ważnym elementem w krajobrazie kulturowym Korycina i okolic.
Brody - dwie kapliczki murowane z XIX wieku.
Aulakowszczyzna, Mielewszczyzna - grodziska średniowieczne pochodzące z XI i XII wieku, usytuowane nad rzeką Kumiałką.
Romaszkówka - murowany młyn wodny w Romaszkówce, z końca XIX wieku.
Pierwszą świątynię na korycińskiej ziemi ufundował w 1571 r. król Zygmunt August. W 1601 r. nową, również drewnianą, ale znacznie większą własnym kosztem zbudował kanclerz litewski Heronim Wołłowicz. W tym też roku, 7 sierpnia król Zygmunt III Waza erygował parafię korycińską i nadał świątyni tytuł Znalezienia i Podwyższenia Krzyża Świętego. Obecny, neogotycki kościół został zbudowany w latach 1899 -1905. Świątynię w stanie surowym konsekrował biskup Edward Ropp 11 września 1905 r. Kościół został mocno uszkodzony w sierpniu 1915 r. Wszystkie szkody naprawił w latach 1921-1923 ks. Antoni Walentynowicz. Także wydarzenia II wojny światowej nie oszczędziły świątyni korycińskiej. W nocy z 29 na 30 lipca 1944 r. cofający się Niemcy podminowali wieże kościoła. Pod jedną z wież eksplodował materiał wybuchowy. Wieża została zburzona, a w samej świątyni pojawiły się duże zniszczenia Po zakończeniu działań wojennych przystąpiono do odbudowy kościoła. W 1945 r. naprawiono ściany, odbudowano sklepienie i dach. Od 1947 r. budowano i remontowano wie że. Budowę wieży zakończono w 1972 r. W pierwszych latach istnienia parafii ciała zmarłych grzebano na cmentarzu przy kościele. „Inwentarz" jednak z 1834 r. podaje, że "na cmentarzu przy kościele już od dawnych lat parafianie się nie chowają". W odległości ok. l km od kościoła istnieje do dziś parafialny cmentarz grzebalny. Najstarsza parafialna uroczystość wprowadzona w 1601 r. to święto Znalezienia Krzyża Świętego obchodzona 3 maja. Druga bardzo stara uroczystość, związana jest z Matką Bożą i była nazywana "Wniesieniem Cudownego Obrazu Matki Bożej do tutejszego kościoła". Obecnie to święto nosi nazwę Matki Bożej Różańcowej. Obchodzi się je na zakończenie Czterdziestogodzinnego Nabożeństwa we wtorek po pierwszej niedzieli października.
Koryciński kościół wraz z otaczającym terenem ogrodzonym kamiennym murem, czterema drewnianymi kapliczkami oraz czworokątną dzwonnicą z kamienia zbudowaną około 1744 r. tworzy harmonijny zabytkowy zespól kościelny. Zespół ten jest także dominującym i ważnym elementem w krajobrazie kulturowym Korycina i okolic.
Brody - dwie kapliczki murowane z XIX wieku.
Aulakowszczyzna, Mielewszczyzna - grodziska średniowieczne pochodzące z XI i XII wieku, usytuowane nad rzeką Kumiałką.
Romaszkówka - murowany młyn wodny w Romaszkówce, z końca XIX wieku.
