Stare Dolistowo
Dom z początku XX w. o konstrukcji ścian wieńcowej i sumikowo-łątkowej, posadowiony na fundamencie z kamieni polnych łączonych zaprawą cementową. Okna z nadokiennikami i ramowo-płycionowymi okiennicami. Uwagę zwraca szczyt z ozdobnym szalunkiem z różnokierunkowo ułożonych desek, wiatrownicami i listwą podokapową.
Dom z lat dwudziestych XX w., posadowiony na fundamencie z kamieni polnych łączonych zaprawą cementową. Ściany o konstrukcji wieńcowej, łączone na jaskółczy ogon w narożach. Okna ościeżnicowe, z ramowo-płycinowymi okiennicami, zdobione nadokiennikiem. Nietypowo zdobione naroża - w formie ramy z płycinami. Szczyt dekorowany szalowaniem z różnokierunkowo ułożonych desek. Okienko w szczycie domu o konstrukcji ościeżnicowej, dwuskrzydłowe, czterokwaterowe. Do końca XIX w. w celu oświetlenia poddaszy wycinano tylko niewielkie otwory oświetleniowe, zazwyczaj o okrągłym kształcie.
Dom z lat dwudziestych XX w. posadowiony na murowanym kamienno-ceglanym fundamencie, ze ścianami o konstrukcji sumikowo-łątkowej. Okna ościeżnicowe, z okiennicami o ramowo-płycinowej konstrukcji, zdobione nadokiennikami. Naroża szalowane pionowymi deskami ze skromnym ornamentem geometrycznym.
Wiatrak typu holenderskiego, wybudowany około 1870 r. W latach pięćdziesiątych na polecenie ówczesnych władz usunięto skrzydła, co zmusiło właściciela do przejścia na napęd motorowy. W latach osiemdziesiątych dostawiono do bryły wiatraka murowaną dobudówkę. Obiekt był uźytkowany do końca lat dziewięćdziesiątych. Zachowała się metalowa tablica wydana w 1870 r. przez Warszawskie Towarzystwo Ubezpieczeniowe, poświadczające ubezpieczenie budynku.
Dom z lat dwudziestych XX w., posadowiony na fundamencie z kamieni polnych łączonych zaprawą cementową. Ściany o konstrukcji wieńcowej, łączone na jaskółczy ogon w narożach. Okna ościeżnicowe, z ramowo-płycinowymi okiennicami, zdobione nadokiennikiem. Nietypowo zdobione naroża - w formie ramy z płycinami. Szczyt dekorowany szalowaniem z różnokierunkowo ułożonych desek. Okienko w szczycie domu o konstrukcji ościeżnicowej, dwuskrzydłowe, czterokwaterowe. Do końca XIX w. w celu oświetlenia poddaszy wycinano tylko niewielkie otwory oświetleniowe, zazwyczaj o okrągłym kształcie.
Dom z lat dwudziestych XX w. posadowiony na murowanym kamienno-ceglanym fundamencie, ze ścianami o konstrukcji sumikowo-łątkowej. Okna ościeżnicowe, z okiennicami o ramowo-płycinowej konstrukcji, zdobione nadokiennikami. Naroża szalowane pionowymi deskami ze skromnym ornamentem geometrycznym.
Wiatrak typu holenderskiego, wybudowany około 1870 r. W latach pięćdziesiątych na polecenie ówczesnych władz usunięto skrzydła, co zmusiło właściciela do przejścia na napęd motorowy. W latach osiemdziesiątych dostawiono do bryły wiatraka murowaną dobudówkę. Obiekt był uźytkowany do końca lat dziewięćdziesiątych. Zachowała się metalowa tablica wydana w 1870 r. przez Warszawskie Towarzystwo Ubezpieczeniowe, poświadczające ubezpieczenie budynku.
Galeria zdjęć
