Cmentarz Rzymskokatolicki w Radziłowie
Cmentarz Rzymskokatolicki w Radziłowie założony został w I połowie XIX wieku. Obecnie ogrodzony murem z kamienia polnego, ciętego na zaprawie betonowej z reprezentacyjną bramą wejściową. Po powiększeniu cmentarza ogrodzenie zyskało jeszcze jedną bramę. Na starej części cmentarza zachowało się jeszcze kilka nagrobków które powinny być zachowane dla przyszłych pokoleń. Ich forma zależała od zamożności rodziny i od stylu przeważającego w danym okresie. W XVII i XVIII wieku do budowy nagrobków wykorzystywano materiału miejscowego - kamienia polnego. Cięto z niego cokół na którym mocowano krzyże żeliwne, miniej i bardziej ozdobne. Budowano również grobowce rodzinne. Na uwagę zasługują nagrobki: Bonifacego Rakowskiego sędziego pokoju powiatu biebrzańskiego zmarłego w 1842 r , Pawła i Józefa Chmielewskiego zm. 1908 -1923 r, Macieja Mocarskiego zm. 1897 r, Józefa Chmielewskiego zm. 1921 r, Lucjana i Marianny Dąbrowskich zm. 1912, 1929 r, dwa nagrobki murowane z cegły bez tablic inskrypcyjnych, piękny żeliwny krzyż na grobie Leona Ekstowicza z 1868 r, są przykładami różnych form sztuki sepulkralnej XIX i pocz. XX w o wartościach artystycznych, zabytkowych i historycznych. Do rejestru wpisano również grób żołnierzy poległych w latach 1939-1945.Na terenie parafii Radziłów były dwa cmentarze jeden przy kościele, drugi za miastem. W 1722 r każdy cmentarz był już ogrodzony murem z kamieni układanych na mech. W 1836 r cmentarz powiększono korzystając z gruntów Księdza Głowackiego i mieszkańca Radziłowa Franciszka Braczki. W 1891r Ksiądz Łapiński ogrodzenie zbudował z kamienia układanego na wapno. Na cmentarzu stał Krzyż z figurą Jezusa ukrzyżowanego.