Muzeum Lipskiej Pisanki
Lipsk nad Biebrzą położony przy granicy z Białorusią, w sąsiedztwie Biebrzańskiego Parku Narodowego, to niekwestionowana stolica podlaskiej pisanki zdobionej woskiem. Swoją sławę zawdzięcza grupie zawodowych pisankarek kultywujących wielowiekowy wielkanocny zwyczaj zdobienia pisanek. Te małe dzieła sztuki dekorowane charakterystycznym dla tego terenu ornamentem, stanowią ozdobę wielkanocnych stołów i kolekcji sztuki ludowej na wszystkich kontynentach.
Lipskie pisanki zdobione są rozgrzanym woskiem, nakładanym na skorupkę jajka za pomocą główki szpilki. Z powstałych przecinków pisankarki tworzą doskonałe kompozycje równomiernie rozłożone na całej powierzchni skorupki jajka, zbudowane z motywów rozet, słoneczek, wachlarzy, łańcuszków itp. Dawniej po nałożeniu woskowego ornamentu jajko zanurzano w naturalnych barwnikach uzyskiwanych z wywaru kory dębowej lub olchowej często zmieszanej z opiłkami żelaza a następnie gotowano w wywarze z łusek cebuli. Nadawały one pisance charakterystyczną czarną, bądź brunatną barwę.
Na początku lat 70 XX w. pełne jajko zostało zastąpione wydmuszkami a naturalne barwniki syntetycznymi farbami do tkanin. Zaczęto też wykonywać pisanki wielobarwne, poprzez kilkakrotne zanurzanie jajka w różnokolorowych barwnikach, w kolejności od najjaśniejszych do najciemniejszych. Wzbogacając wydmuszkę po każdym zanurzeniu kolejną partią zdobienia, ostatni, najciemniejszy kolor tworzył tło dla wielobarwnego ornamentu.
Pisanki od 2007 r. można podziwiać na ekspozycji, a w muzealnej pracowni pisankarskiej obejrzeć pokaz zdobienia, lub samodzielnie wykonać pisankę pod okiem lipskich artystek. Muzeum organizuje też pokazy: wyrobu ozdobnych pająków, weselnych ciast obrzędowych zwanymi "korowajami" i palm wielkanocnych.
Lipskie muzeum jest częścią etnograficznego szlaku "Tradycyjnego Rękodzieła Ludowego Podlasia", na którym swoje tradycyjne pracownie udostępniają turystom garncarze i kowal z Czarnej Wsi Kościelnej, tkaczki dywanów dwuosnowowych z Janowa i okloic oraz Lipska, łyżkarz z Zamczyska oraz rzeźbiarz z Sokólki.
Lipskie pisanki zdobione są rozgrzanym woskiem, nakładanym na skorupkę jajka za pomocą główki szpilki. Z powstałych przecinków pisankarki tworzą doskonałe kompozycje równomiernie rozłożone na całej powierzchni skorupki jajka, zbudowane z motywów rozet, słoneczek, wachlarzy, łańcuszków itp. Dawniej po nałożeniu woskowego ornamentu jajko zanurzano w naturalnych barwnikach uzyskiwanych z wywaru kory dębowej lub olchowej często zmieszanej z opiłkami żelaza a następnie gotowano w wywarze z łusek cebuli. Nadawały one pisance charakterystyczną czarną, bądź brunatną barwę.
Na początku lat 70 XX w. pełne jajko zostało zastąpione wydmuszkami a naturalne barwniki syntetycznymi farbami do tkanin. Zaczęto też wykonywać pisanki wielobarwne, poprzez kilkakrotne zanurzanie jajka w różnokolorowych barwnikach, w kolejności od najjaśniejszych do najciemniejszych. Wzbogacając wydmuszkę po każdym zanurzeniu kolejną partią zdobienia, ostatni, najciemniejszy kolor tworzył tło dla wielobarwnego ornamentu.
Pisanki od 2007 r. można podziwiać na ekspozycji, a w muzealnej pracowni pisankarskiej obejrzeć pokaz zdobienia, lub samodzielnie wykonać pisankę pod okiem lipskich artystek. Muzeum organizuje też pokazy: wyrobu ozdobnych pająków, weselnych ciast obrzędowych zwanymi "korowajami" i palm wielkanocnych.
Lipskie muzeum jest częścią etnograficznego szlaku "Tradycyjnego Rękodzieła Ludowego Podlasia", na którym swoje tradycyjne pracownie udostępniają turystom garncarze i kowal z Czarnej Wsi Kościelnej, tkaczki dywanów dwuosnowowych z Janowa i okloic oraz Lipska, łyżkarz z Zamczyska oraz rzeźbiarz z Sokólki.
Galeria zdjęć
